สองร้อยสี่สิบหนึ่ง

มุมมองของเอลล่า

ความเจ็บปวดถาโถมเข้ามาเป็นระลอกดุจคลื่นยักษ์—ไร้ความปรานี ไม่หยุดหย่อน ท้องของฉันบิดเกร็งอย่างรุนแรงจนตอนแรกฉันร้องไห้ไม่ออกด้วยซ้ำ เสียงที่เล็ดลอดออกมาจากลำคอเป็นเพียงเสียงหอบหายใจที่ติดขัด มันพรากลมหายใจของฉันไป ทำให้รู้สึกราวกับซี่โครงกำลังจะยุบลง ฉันกำผ้าปูที่นอนที่ชุ่มโชกไปด้วย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ